Ja hoor, gaan we weer. Het is het einde van een netwerkborrel en iedereen gaat op huis aan. Ik sta nog wat na te kletsen met één van de aanwezigen en daar vallen de bekende woorden: “volgens mij ben jij helemaal niet zo introvert.” Ben ik dus wél. En ik zal je vertellen hoe dat eruitziet.
Je ziet op het eerste gezicht niks aan me. Ik lijk net een normaal mens. Ik heb vrienden, spreek met ze af, dans op feestjes, voer geamuseerde gesprekken, lach meer dan eens op een netwerkborrel en spreek zelfs groepen toe. Dat is de buitenkant die iedereen ziet, waardoor ze tegen me zeggen: jij bent niet introvert. Maar da’s niet wat introvert zijn is.
Introvert zijn gaat over de manier waarop je oplaadt. Ik doe dat als introvert in mijn eentje. Ik vind andere mensen echt leuk, maar na sociale interactie wil ik alleen zijn om bij te komen. En dus gebeurt er in alle bovenstaande situaties van binnen iets met me. Dit is wat je niet ziet:
- Na zo’n sociale bijeenkomst ben ik leeg. Ik kan het nog zo leuk gevonden hebben, als ik thuiskom wil ik met rust gelaten worden en alleen zijn. Ik moet eerst weer even opladen voordat ik ook maar iets anders kan doen. Het is dus mijn piek die je ziet.
- Ik zoek het 1-op-1-contact op. De kans is groot dat je me vooral veel met één iemand geamuseerd ziet praten. Als er meerdere mensen bijkomen, raak ik de draad kwijt, heb ik geen tijd meer om over mijn antwoorden na te denken en word ik stil. Ik ben dan degene die luistert;
- Vergelijk mij eens de eerste keer dat ik een groep binnenkom met hoe ik doe als ik de groep al beter ken. Ik kijk eerst de kat uit de boom en heb tijd nodig om de mensen te leren kennen. Pas dan draai ik warm. Als je me leert kennen in een groep waar ik me al comfortabel voel, dan is het niet zo gek dat het lijkt of dat me allemaal heel natuurlijk afgaat. Alles wat er voor nodig was om er op die manier te staan, heb je gemist;
- Als ik groepen toespreek, bereid ik me heel goed voor. Ik kan nou eenmaal niet uit de losse pols een leuk praatje houden. Man, wat zou ik dat graag kunnen. Ik ben zenuwachtig, vind het spannend en heb 39 keer geoefend voordat ik het woord neem. Als je me spontaan vraagt voor een groep te gaan staan is het een ramp. En ik ben hoe dan ook elke keer opgelucht als ik weer mag gaan zitten.
Don’t judge a book by its cover. Lees maar gewoon het hele boek. (Vind ik leuk, als je de tijd neemt om me te leren kennen en ik de tijd krijg om jou te leren kennen!)
Ik ben best een leuk mens dat gezellig en spontaan is in de omgang. Maar dat betekent niet dat ik extravert ben. Geloof me, ik ben écht introvert. Waarom zou ik anders een platform voor introverte ondernemers begonnen zijn ;-)?
Foto: Bonny Vrielink