We zijn introvert hè? Dan denk je weleens over dingen na. Zo af en toe delen we onze overpeinzingen met elkaar. Hier, in een briefblog. Dit keer over de vraag wat een goede ondernemer is.
Hoi Wouter,
Stiekem dacht ik altijd dat ik geen goede ondernemer was. Ik vond mezelf te weinig commercieel en, jawel, te introvert. Dat snelle, assertieve, zakelijke had ik nou eenmaal niet in me en dús zou ik ook niet goed kunnen ondernemen.
Laatst bestond mijn bedrijf vijf jaar. Ik werd de hele dag overladen met lieve kaartjes, berichten en filmpjes van allemaal mensen om me te feliciteren. Ze noemden dingen die ze inspirerend vinden aan hoe ik onderneem. Ik noem ze even op:
- Ik maak mensen blij;
- Ik breng mensen met elkaar in verbinding;
- Ik stel vragen die mensen aan het nadenken zetten;
- Ik zet mijn creativiteit in en verzin allemaal leuke ideeën;
- Ik zet door, ook als het druk is, tegenzit of iets retespannend vind;
- Ik vertel mijn eigen verhaal;
- Ik vind dat je overal een feesthoedje bij moet opzetten;
- Ik blijf me ontwikkelen en doorgroeien.
Ik som dit natuurlijk niet op om te laten zien dat ik nou zo goed ben. Ik som dit op, omdat me iets opvalt: nérgens gaat het ook maar een beetje over commercieel, snel en assertief zijn. Wat mij een goede ondernemer maakt, zijn stuk voor stuk eigenschappen die introverten allemaal (kunnen) hebben.
Gek toch, dat ik dat van tevoren niet zo zag? Hoe is dat voor jou? Had je ook een bepaald beeld bij wat iemand een ondernemer maakt? En wat merk je, nu je eenmaal met je poten in de klei staat?
Liefs,
Jessica
Hoi Jessica,
Oh, zeker, ik had ook allemaal van die ideeën in mijn hoofd over wat een goede ondernemer zou zijn. Snel, gehaaid, altijd uit op heel veel geld verdienen. Elk wakker uurtje steken in je bedrijf, en dat ook nog eens maximaliseren door weinig te slapen. Een soort tornado eigenlijk. Al die dingen ben ik dus niet.
En nu ik toch zelf die stap heb gezet om te ondernemen, kom ik er steeds meer achter dat dat niet per se een ondernemer maakt. Tuurlijk, je hebt wel dat soort mensen, maar het is echt niet de enige manier om te ondernemen. Waar het veel meer om gaat voor mij, is dat je het vanuit jezelf doet. Op jouw manier. Dat je openstaat en blijft staan om te leren. In de spiegel durft te kijken en eerlijk op jezelf durft te reflecteren. Durft te experimenteren met wat voor jou werkt, en los durft te laten wat niet werkt voor jou. Maar vooral, dat je met iets bezig bent waar je écht heel blij van wordt.
Wat mij vooral is opgevallen, is dat er heel veel mensen zijn die zich op een bepaalde manier profileren als ondernemer. En dat lijkt dan wel een beetje op wat ik hierboven beschreef, en wat jij ook in jouw brief schrijft. Maar dat is maar een deel van wat er werkelijk gaande is. Zeker op social media laten mensen alleen de goede dingen zien. Als je verder kijkt, zie je misschien wel dat die 10k-omzet-maand er maar eentje was in het afgelopen jaar. Of dat daar óók 9k aan kosten bij hoort. En wanneer je die mensen ontmoet die zich heel zelfverzekerd promoten, ze óók gewoon soms (of constant) twijfels hebben.
Wat ik de afgelopen tijd geleerd heb: laat je niet gek maken door wat je om je heen ziet en hoort over wat ondernemen wel of niet zou zijn. Volg je eigen pad, dan komt het vanzelf wel goed.
Liefs,
Wouter
Meer briefblogs lezen?
- Briefblog: is de wereld extravert?
- Briefblog: over online overleggen