Wij introverten hebben vaak de behoefte om alleen te zijn. Omdat wij leeglopen door sociale interactie, en opladen wanneer wij op onszelf zijn. Een uitnodiging van een vriend of kennis om iets te gaan doen, daar zit je dan niet op te wachten. En dat kan nog weleens tot onbegrip leiden. In dit blog over vooroordelen over introverten: wanneer een introvert niet af wil spreken, is dat een persoonlijke afwijzing.
Je hebt net een lange, drukke week achter de rug. Het weekend lonkt. Je hebt je voorgenomen om eens even lekker tijd voor jezelf te nemen. Lekker relaxed je eigen ding doen. Even opladen, dat is wat je nodig hebt. Dan zie je een berichtje op je telefoon. Het is van een bekende van je. Hij of zij schrijft dat-ie in de buurt is, en graag langs wil komen. Om je vervolgens mee te nemen naar het grootste feest van het jaar.
Herkenbaar? Wees eens eerlijk, hoe vaak besluit jij dan toch op het voorstel in te gaan? Terwijl je eigenlijk een ander plan had. Maar je wilt die anderen niet voor het hoofd stoten, want je weet dat een afwijzing zo opgevat kan worden. Dat heb je namelijk al zo vaak meegemaakt. Mensen lijken zo’n weigering persoonlijk op te vatten. Alsof je hen als persoon afwijst.
En iemand afwijzen, dat wil je niet. Dus zet je je eigen behoefte aan de kant, om die ander een plezier te doen. Uitrusten en bijkomen kan altijd nog, toch? En toch ga je dan met tegenzin iets doen. Iets waar je geen behoefte aan hebt, alleen om die ander te plezieren.
Maar wacht eens! Twee dingen. Op de eerste plaats, waarom is jouw behoefte ondergeschikt aan die van wie dan ook? Het is niet zo dat jij per se moet lijden voor het plezier van die ander, hè. Waar jij behoefte aan hebt is minstens zo belangrijk als die behoefte van die ander. Bovendien, ik weet niet hoe dat met jou zit, maar ik ben in zo’n geval echt niet het leukste gezelschap. Dus uiteindelijk maak je die ander er dan ook niet blij mee.
En dan op de tweede plaats. Ik weet dat het wel vaak zo opgevat wordt, als afwijzing van die ander wanneer jij geen behoefte hebt om af te spreken. Wanneer jij liever rust wilt. Maar is dat wel zo? Volgens mij zijn het twee dingen die los van elkaar staan. Jij hebt behoefte aan rust. Dat is jouw behoefte. Dat heeft helemaal niets te maken met die andere persoon. Het zegt iets over jou en jouw behoefte op dat moment. Niets over die ander, wat je van die ander vindt, of hoe aardig je die ander vindt.
Dus om het vooroordeel uit de inleiding erbij te pakken: nee, het is geen persoonlijke afwijzing wanneer een introvert niet met je wil afspreken. Het zegt waarschijnlijk vooral iets over de behoefte van de introvert op dat moment. Niets over jou als persoon. Niets over de relatie die jullie hebben. En stiekem, als die introvert jou dat durft te zeggen, betekent dat misschien wel dat jullie relatie juist heel goed is. Blijkbaar voelt de introvert zich zo op z’n gemak dat-ie dat durft toe te geven. Dat doen we echt niet bij iedereen hoor!
En voor jou als introvert: misschien kan dit je helpen om aan te geven dat het gaat over jouw behoefte, en niet over die ander. Kan een hoop verwarring schelen!
Oh, en als je een cluppie zoekt waar je dit nóóit hoeft uit te leggen, dan ben je van harte welkom bij Platform Trefpunt :-).
Verder lezen?
- Hoe weet je of je introvert bent?
- Meer over Platform Trefpunt lidmaatschap